Nie ma liturgii, w której Bóg nie miałby słowa, którym zwołuje lud, jednoczy go, umacnia, oczyszcza i pozwala żyć.

Jak ważna jest rola słowa Bożego w liturgii i w życiu chrześcijańskim, zwięźle podają następujące słowa: "W czytaniach, Bóg przemawia do swego ludu, objawia mu tajemnicę odkupienia i zbawienia, i podaje mu pokarm duchowy, a sam Chrystus poprzez swoje słowo obecny jest pośród wiernych. Lud przyswaja sobie to Boże słowo przez śpiew i łączy się z nim ściśle przez wyznanie wiary, a posilony nim w modlitwie powszechnej zanosi prośby w potrzebach całego Kościoła i o zbawienie całego świata" (OWMR 33).

Czy tylko mężczyźni mogą być w Diakoni Słowa Bożego?

  • Lektorem czytań biblijnych, według prastarej tradycji i zasad podziału funkcji, nie powinien być celebrans lecz ktoś z usługujących. Lektor taki nie może jednak być przypadkowy, ale dojrzały do poprawnego czytania i dobrze przygotowany. Gdy czyta lektor, wtedy widać, że także celebrans jest słuchaczem słowa Bożego.
  • Zgromadzenie liturgiczne potrzebuje lektorów, chociażby nie zostali do tej funkcji ustanowieni. Należy się więc starać o to, aby były pewne odpowiednie osoby świeckie, gotowe do wykonywania tej posługi (Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzysmkiego nr 52; Św. Kongregacja Sakramentów i Kultu Bożego, Instrukcja „Inaestimabile donum” nry 2 i 18).
  • I Synod Diecezji Gliwickiej stwierdza, że "do pełnienia służby liturgicznej powołani są mężczyźni i kobiety" (Statut, Rozdział 4, Uświęcające zadania Kościoła, poz. 376) oraz że "czytać Słowo Boże, śpiewać psalm responsoryjny, podawać intencję modlitwy powszechnej mogą zarówno mężczyźni, jak i kobiety" (tamże, poz 377).
  • Wszyscy świeccy (laici) mogą być wyznaczeni do wypełniania funkcji lektora, komentatora, kantora lub innych, zgodnie z przepisami prawa (kan. 230 § 2). Czyli istnieją liczne funkcje które na mocy zlecenia (ex deputatione) mogą spełniać wszyscy świeccy, mężczyźni i kobiety (por. kan. 230 § 2 i § 3).
  • Instrukcja Kongregacji Kultu Bożego dla poprawnego wprowadzenia Konstytucji o liturgii „Liturgicae instaurationes” (5 IX 1970) mająca na celu uporządkowanie spraw związanych ze sprawowaniem liturgii według wydanych już ksiąg liturgicznych, a zwłaszcza Mszału rzymskiego (1970) potwierdzała zasadę, że kobiety (puellae, nuptae et religiosae) mogą wykonywać czytania, czyli pełnić funkcję lektora z odpowiedniego miejsca ustalonego czyli ambony, gdyż OWMR wyraźnie mówi, że „z ambony czyta się lekcje…” (nr 309). Odnosi się to bez wyjątku do każdego pełniącego funkcję lektora, a więc także do kobiet. Ta sama instrukcja wylicza jeszcze następujące funkcje, które mogą wypełniać kobiety w czasie liturgii mszalnej: wypowiadanie intencji modlitwy wiernych, kierowanie śpiewem, gra na organach lub innych instrumentach muzycznych dopuszczonych do liturgii, wskazywanie wiernym miejsca w kościele, dbanie o porządek w czasie procesji i zbieranie ofiar od wiernych. Są to te same funkcje, które przysługują lektorom mężczyznom. Kolejna instrukcja Kongregacji Kultu Bożego Inaestimabile donum (3 IV 1980) potwierdza możliwość pełnienia funkcji lektora przez kobiety: "Różne są, jak wiadomo, funkcje, jakie kobieta może spełniać w zgromadzeniu liturgicznym, wśród nich czytanie Słowa Bożego i intencji Modlitwy wiernych" (Inaestimabile donum, nr 18).

W naszej parafii działa Diakonia Słowa Bożego, grupa osób starszych, którzy czytaniem Słowa Bożego i śpiewem psalmu głoszą ludziom to, co Bóg przekazał nam w Piśmie Świętym.

Zapraszamy wszystkich chętnych i mężczyzn i kobiety, chcących dołączyć do Diakonii!