Chrzest

NAJBLIŻSZY TERMIN CHRZTU ŚWIĘTEGO:

❱ 10 SIERPNIA 2025r., GODZ. 11.30 ❰

NAJBLIŻSZY TERMIN NAUK PRZEDCHRZCIELNYCH:

❱ 9 SIERPNIA 2025r., GODZ. 15.30 ❰

NASTĘPNE DATY CHRZTÓW:

• 12 października 2025r., godz. 11.30 (nauka przedchrzcielna: 11 października 2025r., godz. 15.30)
• 26 grudnia 2025r., godz. 11.30 (nauka przedchrzcielna: 13 grudnia 2025r., godz. 15.30)

Informacje dotyczące Chrztu Świętego:

1. Sakramenty przyjmujemy w swojej własnej parafii (decyduje o tym miejsce zamieszkania).
2. W naszej parafii sakramentu chrztu udzielany jest co dwa miesiące, zasadniczo w drugą niedzielę miesiąca o godz. 12.00 (chyba, że podano inaczej. Wyjątek zawsze stanowią miesiące, w których wypadają święta: w takim wypadku sakrament chrztu jest udzielany w II dzień Świąt Wielkanocnych oraz w II dzień świąt Bożego Narodzenia)
3. Chrzest należy zgłosić w kancelarii parafialnej.
4. Rodzice powinni wypełnić zgłoszenie (do pobrania w kancelarii), przedłożyć akt urodzenia dziecka oraz przedstawić kandydatów na rodziców chrzestnych.
5. Wszystkie dokumenty należy dostarczyć do kancelarii parafialnej najpóźniej na dwa tygodnie przed chrztem dziecka.
6. Kandydaci do sakramentu chrztu św. z innej parafii, powinni przedłożyć zezwolenie kierowane na naszą parafię, od swojego Księdza Proboszcza na chrzest poza własna parafią.
7. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:
   • aby na chrzest zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;
   • aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku. Jeśli tej nadziei nie ma (np. rodzice żyją bez sakramentu małżeństwa, choć nie mają przeszkód by ten sakrament przyjąć lub rodzice nie uczestniczą w życiu Kościoła zaniedbując życie sakramentalne, szczególnie uczestnictwo w niedzielnej Mszy św.), chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie. [Kodeks Prawa Kanonicznego kan. 867 §1]
8. Przed chrztem (zarówno rodziców jak i chrzestnych) obowiązuje NAUKA PRZEDCHRZCIELNA. W takiej nauce przedchrzcielnej można wziąć udział także w innej parafii (np. dlatego, że rodzic chrzestny mieszka daleko lub zaproponowany przez nas termin jest niedogodny), jednak przed chrztem dziecka należy przedłożyć zaświadczenie z odbytej nauki.

Informacje dotyczące rodziców chrzestnych:

1. Zgodnie z chrześcijańską tradycją, przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Jego zadaniem jest, w wypadku chrztu osoby dorosłej, towarzyszenie w dochodzeniu do wiary i poznawaniu życia chrześcijańskiego; a w przypadku chrztu dziecka ma on wraz z rodzicami przedstawić dziecko do chrztu i pomagać w jego wychowaniu religijnym, tak, by prowadziło życie prawdziwie chrześcijańskie. Chrzestnym nie może więc być każdy. Więcej, Kościół stawia osobom, które mają być chrzestnymi bardzo konkretne wymagania.
2. Chrzestnym może być ten, kto:
   • Został wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców (opiekunów); 
   • Jest katolikiem;
   • Ma wymagane kwalifikacje i chce pełnić to zadanie;
   • Jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, to znaczy ukończył szesnaście lat;
   • Przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię.
   • Prowadzi życie zgodne z wiarą (m.in. przyjmuje regularnie sakramenty, uczestniczy w coniedzielnej Eucharystii) i zadaniami jakie ma pełnić;
   • Prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego (tzn. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej);
   • Nie jest ojcem ani matką dziecka (osoby przyjmującej chrzest).
   • Rodzice chrzestni są zobowiązani przedłożyć zaświadczenie od swojego Księdza Proboszcza, że mogą pełnić funkcję ojca chrzestnego lub matki chrzestnej.
3. Prawodawca w kanonie 874 §2 dopuszcza możliwość powołania świadka chrztu świętego, zastrzegając, że „tylko razem z chrzestnym katolikiem”. Świadkami obok chrzestnego katolika mogą być wyłącznie osoby „należące do niekatolickiej wspólnoty kościelnej”, czyli niekatolicy ochrzczeni, jak protestanci, anglikanie, starokatolicy. Niekatoliccy wschodni, czyli prawosławni mogą pełnić funkcję chrzestnego wyłącznie obok katolika chrzestnego. Decyzja Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan –Dyrektorium w sprawie realizacji zasad i norm dotyczących ekumenizmu, nr 98: Wierni niekatolickiego Kościoła Wschodniego, w duchu ekumenizmu, mogą występować jako świadkowie chrztu lub jako rodzice chrzestni. Taka możliwość (chrzestnego prawosławnego) istnieje wówczas, gdy rodzice przyjmującego chrzest z uzasadnionych powodów wyrażą takie życzenie (np. prawosławny jest bliskim krewnym rodziców biologicznych). Nie ulega wątpliwości, że w tym wypadku obowiązek czuwania nad wychowaniem chrześcijańskim w pierwszym rzędzie będzie spoczywał na chrzestnym katoliku.
4. Katolik może pełnić tylko funkcję chrzestnego, który równocześnie jest świadkiem tego wydarzenia. Natomiast funkcja świadka chrztu obok chrzestnego zarezerwowana jest dla niekatolików ochrzczonych.
5. Kanon 875 KPK określa: W razie nieobecności osoby chrzestnego spowodowanej poważnymi przyczynami, udzielający chrztu powinien zatroszczyć się o przynajmniej jednego świadka chrztu. Przy czym należy podkreślić, że ów świadek chrztu występuje tylko wtedy, „jeśli nie ma ani jednego chrzestnego”. Zdarzają się sytuacje dopuszczania katolika, niespełniającego wymogów prawa kanonicznego w charakterze świadka chrztu razem z chrzestnym – jest to nadużycie prawa. Jeżeli podczas chrztu obecny jest chrzestny/a, nie ma możliwości dołączenia świadka chrztu – którym jest katolik niewierzący lub z przeszkodami (chyba, że chodzi o osobę innego wyznania). 
6. Pojawiają się przypadki powoływania na świadka chrztu obok chrzestnego dla katolików żyjących w związkach niesakramentalnych, lub ostentacyjnie niepraktykujących. W ramach bliżej nieokreślonej poprawności nadaje się im rodzaj drugiej kategorii rodzica chrzestnego. Sugeruje to, iż ich obecność podczas liturgii jest taka sama jak chrzestnych. Zafałszowuje się przez tego rodzaju praktyki obraz rodzica chrzestnego, prowokując uzasadnione zgorszenie wiernych, raniąc przy tym tych wiernych żyjących zgodnie z Dekalogiem i chrześcijańskimi zasadami moralnymi i wprowadza w błąd wspólnotę ludu Bożego. Powoływanie katolików na świadków chrztu w miejsce przewidziane dla chrzestnych jest ewidentnie sprzeczne z prawem kościelnym. Obniżając wymagania moralne dla chrzestnych, czyni się to wbrew prawu kanonicznemu (por. kan. 874 §1). Świadek chrztu, jeśli występuje wskutek braku chrzestnych podczas liturgii, uczestniczy wyłącznie bierne, tzn. nie uczestniczy w dialogu liturgicznym, nie zakłada białej szaty, nie zapala świecy od paschału.

WARTO PRZECZYTAĆ:

Zachęcamy do przeczytania tekstu autorstwa ks. Mariana Biskupa: "CZY MOŻNA ODMÓWIĆ UDZIELENIA CHRZTU ŚWIĘTEGO?"